رابطه ی ناگویی هیجانی و مشکلات بین شخصی با رضایت زناشویی در پرستاران زن متأهل

پیش زمینه و هدف: رضایت زناشویی یک عامل مؤثر در بقای زندگی زناشویی است. دست یابی به چنین امری مستلزم توانایی ابراز هیجانات مثبت و برقراری ارتباطات مؤثر در تعاملات زوجی است. پژوهش ها نشان داده است که ازجمله عوامل دخیل در نارضایتی زناشویی ناگویی هیجانی و مشکلات بین شخصی است. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه ناگویی هیجانی و مشکلات بین شخصی با رضایت زناشویی پرستاران زن متأهل بیمارستان های دولتی شهر کرمان انجام شد. مواد و روش ها: شرکت کنندگان پژوهش 234 نفر پرستار زن متأهل بود که به صورت نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس های ناگویی هیجانی (tas)، مشکلات بین فردی (iip) و مقیاس زوجی اینریچ (ecs) پاسخ دادند. تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله نرم افزار spss ویرایش 22 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون هم زمان صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه منفی معنی داری بین ناگویی هیجانی و مشکلات بین فردی با رضایت زناشویی وجود دارد (01/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون هم زمان نشان داد که ناگویی هیجانی و مشکلات بین فردی 24درصد از واریانس رضایت زناشویی را تبیین می کنند (001/0=p). بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر بیانگر اهمیت ناگویی هیجانی و مشکلات بین فردی در پیش بینی رضایت زناشویی می باشد.